Satan’s Little Helper er lítil óháð kvikmynd frá árinu 2004 sem er skrifuð og leikstýrð af óháða leikstjóranum Jeff Lieberman sem hefur leikstýrt nokkrum költ myndum frá áttunda og níunda áratugnum á borð við Squirm, Blue Sunshine og Just Before Dawn. Hann hefur ekki verið mjög iðinn við kolann og þegar er komið að þessari mynd þá eru meira en 15 ár frá því að hann leikstýrði seinast kvikmynd. Hann hefur ávallt verið sér á báti en verið með sniðugar hugmyndir og þessi mynd er engin undantekning.
Það er Hrekkjavaka og Dougie littli er á leiðinni með mömmu sinni að sækja systur sína, Jenna, hjá ferjunni sem tengir smábæinn Bell Island við umheiminn. Strákurinn er spenntur að fá systur sína í heimsókn enda er þetta hefð hjá þeim að betla nammi saman á Hrekkjavöku. Hann er með gríðarlegt ímyndunarafl og hefur einn tölvuleik á heilanum, Satan’s Little Helper, og er í heimagerðum búningi sem slíkur hjálparsveinn. Dougie fer í fýlu þegar hann sér að Jenna kemur með nýjan kærasta og stormar í burtu í leit að Satan.
Það vill svo til að hann finnur Satan, eða svo gott sem, í líki geðsjúklings með djöflagrímu sem er í morðham og stillir upp líkunum fyrir utan húsin sín. Nema hvað Dougie heldur að þetta sé allt leikur einn og biður um að fá að vera hjálparsveinn hans. Hann fylgir manninum hvert sem er og í sameiningu valda þeir miklum usla í þessu litla bæjarfélagi. Til að bæta gráu ofan á svart, siglir hann undir fölsku flaggi um dágóða stund þar sem allir halda að hann sé einhver annar og sé bara í karakter.
Fyrir svona ódýra kvikmynd þá er leikurinn ekki alslæmur, þekktasta nafnið í myndinni er Amanda Plummer sem leikur mömmu hans Dougie og nær að skapa nokkuð sérvitra konu sem er frekar frjáls sál. En sá sem stelur senunni er maðurinn sem er „Satan“. Hann segir ekki orð í myndinni og er ýmist fyndinn eða skelfilegur. Þar að auki er þessi gríma frábær og ef hönnunin á grímunni væri önnur þá hefði myndin ekki verið eins skemmtileg. Þetta er fyrst og fremst dökk komedía og er hryllingurinn settur í annað sæti, en þegar líður á myndina snýst þetta við og skemmir það svolítið stuðið. Myndin virkar best þegar fólk veit ekki að það steðjar einhver hætta af þessum manni með Satan grímuna. Þetta gæti bara gerst á Hrekkjavöku að einhver geðsjúklingur kæmist upp með svona lagað. Myndin er 96 mínútur en virkar samt mun lengri þar sem lopinn er teygður aðeins of mikið fyrir minn smekk. Ef þeir hefðu stytt hana aðeins og skerpt á henni þá held ég að myndin kæmi betur út þegar kemur að heildarmyndinni.
Um DVD diskinn:
Þegar maður spilar myndina koma þrjár stiklur fyrir aðrar óháðar myndir, Throttle, Who’s Your Daddy? og Evil Remains (er einnig þekkt sem Trespassing). Það er hægt að spóla áfram eða fara í næsta kafla til þess að komast að sjálfri myndinni.
Myndin er í breiðtjaldsforminu 1.78:1, endurkóðuð fyrir öll sjónvörp, og hljóðrásin er ensk Dolby Digital 2.0. Engan texta er að finna á disknum. Kvikmyndin var tekin upp í háskerpu á stafrænu formi en það kemur engan veginn til skila á þessum DVD diski. Þeir sem framleiddu diskinn völdu að samtvinna myndina (á ensku, „interlacing“) sem verður áberandi þegar það er hröð hreyfing á skjánum og veldur því að maður sér tvær myndir í einum ramma. Það fer eftir DVD spilaranum hvernig tekst til að halda þessu í skefjum en þetta sést mun betur ef maður horfir á þetta á PC tölvum. Og ofan á þetta er erfitt að sjá einhver fín smáatriði og nætursenur koma verr út. Aftan á hulstrinu stendur að það eigi að vera 5.1 hljóðrás en það er einungis tvíóma hljóðrás að finna. Þetta er ódýr mynd og það sést á bæði mynd og hljóði en það er samt alveg hægt að horfa á þetta.
Það er umtal með leikstjóranum sjálfum, Jeff Lieberman. Hann Lieberman er mjög hreinskilinn og hefur mikið að segja um myndina og gerð myndarinnar. Til að mynda var erfitt að vinna með Amöndu Plummer þar sem hver taka með henni var ekki eins þar sem hún átti til með að spinna. Hann sagði að konan hans sagði að þetta væri hans sjúkasta mynd. Síðan var áhugavert að heyra plön hans um endann ef hann hefði haft meiri tíma til að taka upp og ég verð að segja að myndin hefði endað á betri máta þó svo að ekkert breyttst þannig séð.
Einnig er að finna 3 stutt atriði sem eru samtals 5 mínútur að lengd sem sýna okkur hvernig þeir fóru að því að gera þessi atriði. Leikstjórinn talar yfir myndefnið með viðeigandi upplýsingum. Frekar stutt og hefði verið gaman að sjá fleiri atriði tekin eða viðtöl við leikara en þetta gæti verið verra.
Ég keypti þessa mynd fyrir lítið og ég sé ekki eftir því þar sem myndin nær að skemmta manni. Þetta er ekki beint góð mynd en er með ansi góðan efnivið og það er synd að ekki hefði verið hægt að fínpússa handritið betur. Myndgæðin eru alls ekki til að hrópa húrra yfir en aukaefnið bjargar þessu fyrir horn þrátt fyrir að þetta lítur út ekki fyrir að vera mikið.
Höfundur er Jósef Karl Gunnarsson,
fastur penni á Nörd Norðursins.