Discworld fantasíubækurnar eftir hinn sáluga Terry Pratchett eru næstum jafn vinsælar og þær eru margar – þær þykja ákaflega góðar og eru ómissandi í fantasíubókasafnið. Eins og gildir um margar vinsælar bóka- eða þáttaseríur hafa komið út ýmis borðspil byggð á þeim; með nýlegri Discworld spilum er The Witches, borðspil frá Treefrog Games fyrir 1-4 spilara.
Þeim sem þekkja til Discworld heimsins verður það augljóst að The Witches byggir á sögunum um nornirnar í Lancre, göldróttar konur sem kalla ekki allt ömmu sína (þó ein þeirra heiti vissulega Granny Weatherwax). Í bókunum kljást nornirnar við ýmis vandamál, náttúruleg sem yfirnáttúruleg, sem herja á heimasvæði þeirra, og það er því einnig efni spilsins. Þó spilið sé í eðli sínu samkeppnisspil sem allir spilararnir eru að reyna að vinna er það að vissu leyti líka samvinnuspil, þar sem það er ýmislegt sem spilararnir lenda í vandræðum með ef þeir vinna ekki saman. Þetta kemur skemmtilega heim og saman við eðli nornanna í bókunum – þær eru ákaflega sjálfstæðar en vinna saman þegar þess gerist þörf.
Spilarar velja eina nornapersónu af fjórum, sem hver hefur sér hæfileika sem mun hjálpa henni í spilinu. Með spilum sem dregin eru á hendi í hverri umferð ferðast nornirnar síðan um Lancre á spilaborðinu og takast með teningakasti á við hin ýmsu vandamál sem koma upp. Þetta geta verið allt frá mjög auðveldum vandamálum eins og veiku svíni, yfir í mun erfiðari vandamál eins og árás frá álfadrottningunni. Spilin sem spilararnir eru með á hendi eru lykilatriði bæði í að komast á réttan stað til að leysa vandamál, og í að leysa vandamálið sjálft. Oft nægja spilin og teningakastið þó ekki, sérstaklega í erfiðari vandamálunum, og þá er hætta á að nornin fái „cackle counters“ sem geta leitt til illsku og geðveiki – nema hún fari og hitti hinar nornirnar og fái sér te með þeim (teboð er í alvörunni mekaník í spilinu).
Eftir því sem nornin leysir fleiri vandamál fær hún að draga fleiri spil, og fær betri bónus á að leysa framtíðarvandamál. Hvert vandamál sem leyst er gefur einnig mismunandi fjölda stiga eftir erfiðleikastigi vandamálsins, og það eru þessi stig sem munu við lok spilsins segja til um hver vinnur.
Helsti galli spilsins er að mínu mati að leiðbeiningarnar eru alls ekki nógu skýrar fyrir hvað spilið getur orðið flókið. Bæklingurinn er lengri en hann mætti líklega vera, og sumar reglurnar eru þannig orðaðar að þær má skilja á nokkra mismunandi vegu.
Helsti galli spilsins er að mínu mati að leiðbeiningarnar eru alls ekki nógu skýrar fyrir hvað spilið getur orðið flókið. Bæklingurinn er lengri en hann mætti líklega vera, og sumar reglurnar eru þannig orðaðar að þær má skilja á nokkra mismunandi vegu. Hugsanlega misskildum við eitthvað vegna þess hversu óskýr bæklingurinn gat verið, eða kannski spiluðum við bara svona varfærnislega, en það voru ýmsir þættir spilsins sem áttu greinilega að gera spilurum erfitt fyrir, sem voru einfaldlega aldrei nógu mikil ógn til að há okkur við spilun. Sumir þættir spilsins virðast því virka betur en aðrir – t.d. ef svæðisbundnu vandamálin eru ekki leyst nógu hratt geta þau fljótt hrannast upp, sem setur pressu á spilarana – en aðrir virðast ekki hafa verið hannaðir nógu vel.
Oft er það þannig með spil sem eru byggð á bókum eða öðrum hugarheimum, að þeir sem ekki þekkja sögurnar fyrir fá mun minna út úr spilinu en þeir sem þekkja þær. The Witches sneiðir fimlega hjá þessari gryfju – spilið útskýrir nógu mikið af baksögunni til að allir skilji hvað er að gerast óháð því hvort þeir þekki til Discworld eða ekki, en eyðir ekki svo miklu púðri í söguútskýringar að það væri fljótlegra (og mun skemmtilegra) að lesa bara bækurnar. Aðstæðurnar sem notaðar eru í spilinu eru þannig að þær krefjast ekki heimalærdóms til að skilja hvað er að gerast – spilararnir þurfa ekki að hafa lesið fimm skáldsögur (nú eða fimm blaðsíður af útskýringum í leiðbeiningunum) til að skilja að það sé slæmt að vampírur herji á þorp, og að persónan þeirra sé norn sem vilji berjast á móti þeim. Spilaborðið er líka mjög fallegt, auðvelt er að lesa á öll spil og alla parta, og myndastíllinn er mjög í stíl við Discworld seríuna.