Fyrsti Doom leikurinn var gefinn út árið 1993 og braut blað í sögu tölvuleikja sem fyrstu persónu skotleikur – hlaðinn spennu, hraða og rokktónlist. Síðan þá hafa nokkrir Doom leikir komið út og þeir hlotið misgóða dóma. Nýjasti Doom leikurinn kom í verslanir í seinasta mánuði og hafa margir beðið eftir honum með mikilli eftirvæntingu eftir að sýnt var brot úr leiknum á E3 í fyrra.
HELVÍTI Á MARS
Söguþráður nýja leiksins hljómar kunnuglega. Eitthvað hefur farið úrskeiðis í tilraunum á plánetunni Mars sem hefur opnað hlið til helvítis. Plánetan er full af djöflum og púkum sem þú þarft að komast framhjá með aðstoð keðjusagar, haglabyssu og annarra klassískra vopna úr Doom leikjaseríunni. Þú ert valin/n til að bjarga því sem bjarga verður og ferðast til helvítis til að loka hliðinu og útrýma þeim djöflum sem hafa sloppið í gegn.
HRAÐI, SPENNA OG BLÓÐ
Nýji Doom leikurinn nær að endurvekja gömlu góðu Doom stemninguna á nútímalegan hátt. Leikurinn er hraður og spennandi og aldrei langt í næsta bardaga.
Nýji Doom leikurinn nær að endurvekja gömlu góðu Doom stemninguna á nútímalegan hátt. Leikurinn er hraður og spennandi og aldrei langt í næsta bardaga. Leikurinn er mjög brútal – sérstaklega þegar keðjusögin er notuð – svo leikurinn er klárlega ekki fyrir viðkvæmar sálir. Tónlistin í leiknum nær einnig að endurvekja stemninguna með dramatískum hápunktum og hrárri rokktónlist eftir Mick Gordon, en hann gerði m.a. tónlistina fyrir Wolfenstein: The New Order. Leikurinn er krefjandi og er áberandi erfiðari en hefðbundnir skotleikir í dag (sem eru oftar en ekki einum of auðveldir) og er eðlilegt að spilarinn þurfi að reyna oftar en einu sinni að komast í gegnum viss svæði, sérstaklega í seinni hluta leiksins.
HÁGÆÐA FYRSTU PERSÓNU SKOTLEIKUR
Doom er einstaklega vel heppnaður í alla staði þegar kemur að einspilun (annað má segja um fjölspilun leiksins sem ég fjalla um neðar í gagnrýninni) og rennur eins og ferskt blóð inná markað fyrstu persónu skotleikja. Það tekur góða 12-15 klukkutíma að klára leikinn sem er mun lengri spilun en til dæmis hefðbundinn Call of Duty eða Battlefield leikur gefur spilurum í einspilun. Leikurinn er vissulega ekki fyrir alla vegna þess hve brútal hann er en nær að gera sinn markhóp mjög ánægðan. Í leiknum er að finna fjölbreytt úrval óvina, uppfærslur á vopnum, uppfærslur á Doom persónunni og öfluga endakalla.
SKAPAÐU ÞINN EIGIN HEIM
Í leiknum er boðið upp á svæði þar sem spilarinn getur búið til sín eigin Doom borð og spilað borð sem aðrir spilarar hafa búið til. Borðin eru misgóð en þessi möguleiki gefur leiknum klárlega lengri líftíma og fleiri möguleika.
SLÖK FJÖLSPILUN
Helsti ókostur leiksins er fjölspilunin. Að mínu mati mistókst hún og stenst engan veginn væntingar. Fjölspilunin er flöt og óspennandi, sérstaklega eftir að hafa spilað einspilunarhluta leiksins sem er ótrúlega vel gerður og fjölbreyttur. Það sakar ekki að hafa fjölspilunina í boði en hún bætir litlu við leikinn og er í raun meira spennandi að endurspila valin borð í einspilun til að safna földum hlutum eða bikurum eða prófa sig áfram í að búa til Doom borð sjálfur.
EINN AF BETRI LEIKJUM ÁRSINS
Doom er mjög nálægt því að fá fimm stjörnur en leikurinn fellur á fjölspilun og erfiðleikastillingum.
Það er óhætt að mæla með nýja Doom leiknum sem er líklega einn af betri leikjum ársins. Einspilunin býður uppá hágæða fyrstu persónu skotleik sem gerir kröfur til spilarans á meðan fjölspilunin er hálf misheppnuð. Doom er mjög nálægt því að fá fimm stjörnur en leikurinn fellur á fjölspilun og erfiðleikastillingum. Í leiknum eru aðeins þrjár erfiðleikastillingar til að byrja með og verður að segjast eins og er að í seinni hluta leiksins verður bilið á milli „Hurt Me Plenty“ (miðlungs erfiðleikastig) og I’m Too Young To Die“ (létt erfiðleikastig) of stórt. Í miðlungs erfiðleikastiginu verður leikurinn á köflum alltof erfiður, sérstaklega fyrir fyrstu spilun, en ef skipt er í létt erfiðleikastig hættir leikurinn að vera krefjandi, og þar með minnkar skemmtanagildið. Að öðru leyti frábær og eftirminnilegur skotleikur.