Kvikmyndarýni: One Point O
Þó að íslensk kvikmyndagerð hafi ekki fært okkur stórtæka fantasíu eða vísindaskáldskap eins og margar aðrar þjóðir, þýðir það ekki að okkar menn hafa ekki reynt að fikra sig inn í þá flokka.
Cyberpunk-myndin One Point O (2004) er hálf íslenskur og einstaklega vanmetinn vísindaskáldskapur sem var hugarfóstur Jeff Renfroe og Íslendingsins Marteins Þórssonar. Myndin var framleidd fyrir virkilega lítið fé (þar á meðal frá Íslenska Kvikmyndasjóðnum) og útkoman er skítugur, vel úthugsaður og aðdáunarverður vísindaskáldskapur.
Simon er ungur forritari sem vinnur við að forrita kóða fyrir fyrirtæki, en ekki er greint frá því til hvers kóðinn er. Dag einn finnur Simon ómerktan pakka í íbúð sinni, hann virðist vera tómur og reynir Simon að finna út hvaðan hann kemur. Brátt fara fleiri pakkar að birtast heima hjá honum og telur hann að einhver sé að ofsækja sig. Simon fer að sýna sérkennilegar breytingar í fari sínu og matarneyslu. Inn í þetta spilast fjölmargir sérkennilegir nágrannar hans, óklárað vélmennahöfuð, sýndarveru-tölvuleikur og undarleg morð sem eiga sér stað í blokkinni.
Myndin fylgir helstu einkennum Cyberpunk undirflokksins þar sem sögusviðið er skítug og óhugguleg framtíð. Gervigreind og hátækni spilast inn í daglegt líf margra, og sýndarveruleiki er nýja form tölvuleikja. Einnig er hér að finna bítandi og klóka gagnrýni á stórfyrirtækjum og misnotkun þeirra á hugarfari almúgans. Útlit blokkarinnar sýnir ástand framtíðarinnar og virðist sem að blokkin hafi sinn eigin undirheim þar sem ekki er allt sem sýnist.
Myndin er hæg og erfitt er að greina hver söguþráðurinn er í fyrstu vegna þess að mikilvægu smáatriðin eru geymd til söguloka (grunnráðgátan er reyndar auðleysanleg frá upphafi), en andrúmsloftið heldur manni límdum við skjáinn og litríku persónur íbúðarhússins veita meira en nóg skemmtanagildi í mynd sem þessari. Kvikmyndatakan, einföld tónlist, og litaval myndarinnar ýta undir skítugt útlit myndarinnar og taugatrekkjandi einangrunar tilfinninguna sem liggur yfir allri myndinni.
Það slakasta við myndina er í raun aðalleikarinn, Jeremy Sisto, en hann einfaldlega bætir nánast engu við tómlegt hlutverk sitt og frammistaðan er nánast svæfandi. Þrátt fyrir þennan galla tekst myndinni samt að koma til skila stöðu hans á mjög áhrifaríkan máta, þá sérstaklega í lokin. Tveir bestu leikararnir voru þeir Udo Kier, sem leikur til móts við vélmennahöfuð (já það er frekar sérkennilegt), og Lance Henriksen sem sérfróður og dulrænn húsvörður.
Cyberpunk-aðdáendur mega ekki láta One Point O fram hjá sér fara og er kominn tími á að veita myndinni þá athygli sem hún á skilið. Bítandi, klók og skilur mikið eftir sig.
Fróðleiksmoli: Friðrik Þór Friðriksson var einn af framleiðendum myndarinnar.
Þú hefur kannski áhuga á þessu...
Draugur í vélinni →
Cyberpunk 2077 seinkar til 10. desember →
Keanu Reeves með hlutverk í Cyberpunk 2077 →
