Leikjarýni: LocoRoco 2: Remastered – Krúttlegar kúlur og söngelskt illmenni
Samantekt: Öðruvísi hopp og skopp leikur sem er barnvænn og fyrir alla aldurshópa.
3.5
Krúttlegur!
Krúttlegi hopp og skopp leikurinn LocoRoco 2 hefur verið endurútgefinn á PS4 en hann kom upprunalega út árið 2008 á PSP. Fyrri leikurinn endaði á því að hið góða sigraði ill öfl sem vildu sölsa sig undir hreina og fallega plánetu. Þessi sömu illu öfl reyna að endurtaka leikinn í þessu framhaldi.
Við fyrstu sýn þá virðist maður stjórna krúttlegum kúlum en svo kemur á daginn að maður er plánetan þar sem maður leiðbeinir kúlunum með því að halla umhverfinu til hliðar. Kúlurnar geta stokkið, stækkað með ákveðinni fæðu og deilt sér í litlar einingar. Í þessum framhaldsleik geta kúlurnar einnig synt, troðið sér í gegnum lítil op og klæðst sumum hlutum sem geta brotið ýmsar hindranir sem verða á vegi spilarans.
Í fyrstu virkar spilunin frekar einföld og einhæf en þegar líður á leikinn þá verða borðin flóknari…
Í fyrstu virkar spilunin frekar einföld og einhæf en þegar líður á leikinn þá verða borðin flóknari og ekki ólík gestaþrautum í formi völundarhúsi með kúlu eða kúluspilakassa. Jafnvel sum borðin fóru að minna mig á Sonic þó svo hraðinn sé langt frá því sem sést í þeim leikjum.
Undirritaður vil benda á að hægt er að stjórna leikinn hefðbundið með tökkum og svo líka með hreyfiskynjun stýripinnans. Leikurinn var orðinn ansi erfiður þegar leið á hann og var eins og jörðin hreyfðist ekki nema eftir smá stund, þá hafði maður óvart kveikt á hreyfiskynjun og það fer gegn á móti hvað takkarnir gera. Þetta gerði mann sturlaðan og fattaði maður þetta því miður mjög seint í spilun leiksins.
Tónlist og umgjörð leiksins er þar sem leikurinn skín í gegn,
Tónlist og umgjörð leiksins er þar sem leikurinn skín í gegn, litríkt og stílhreint útlit og tónlist með texta á tungumáli sem er ekki til. Á köflum minnti tónlistin í leiknum mann á Vib Ribbon enda Japanir þekktir fyrir skrautlegar og óvenjulegar tónlistarstefnur. Leikurinn kemur vel út í betri upplausn en þess má geta að allar senur sem fleyta sögunni áfram hafa ekki verið betrumbættar og því ekki eins skarpar og restin af leiknum. Það skemmir ekki neitt fyrir þar sem undirritaður tók ekki eftir því fyrr en hann skoðaði skjáskot úr leiknum fyrir rýnina.
Hér er á ferðinni litríkur og barnvænn leikur fyrir alla fjölskylduna sem ætti að geta skemmt öllum um stund.
Leikurinn á yfirborðinu er styttri en fyrirrennarinn, hvert borð er hægt að klára á sirka tíu mínútum, og varir því spilatími leiksins um 6 – 8 tíma. Ótal smáleiki er að finna í leiknum sem geta stytt mönnum stundir og sá besti án efa skotleikur í anda Gradius. Einnig er hægt að safna ýmsum hlutum sem hjálpa við söfnun á öðrum smáleikjum, svo sem að klára hálfgerð púsluspil og fylla hús eitt af herbergjum og húsgögnum.
Hér er á ferðinni litríkur og barnvænn leikur fyrir alla fjölskylduna sem ætti að geta skemmt öllum um stund.
Þú hefur kannski áhuga á þessu...
Leikjarýni: Super Mario Odyssey – „Super Mario, súper stjarna!“ →
