Lost Records: Bloom & Rage – fyrsti hluti
Samantekt: Sögudrifið 90’s nostalgíu ævintýri þar sem yfirnáttúrulegir atburðir fléttast saman við vináttu fjögurra unglingsstúlkna.
3.5
Hugljúfur
Lost Records: Bloom & Rage – Part 1 er fyrri hluti af tveimur í nýjasta sögudrifna leiknum frá Don’t Nod, höfundum Life is Strange. Leikurinn leiðir okkur í gegnum tilfinningahlaðna og persónudrifna sögu um fjórar vinkonur í smábænum Velvet Cove á tíunda áratugnum. Eins og vænta má frá Don’t Nod, er áherslan á sterka persónusköpun, andrúmsloft og tilfinningaleg tengsl frekar en hraðskreiða atburðarás.
Spilendur upplifa söguna í gegnum Swann, feimna og vinafáa kvikmyndanörd sem fangar lífið í smábænum á VHS-myndbandsupptökugræju. Hún og vinkonur hennar skapa ógleymanlegar minningar saman en draugar fortíðar, bæði raunverulegir og yfirnáttúrulegir, fara fljótlega að trufla hversdagsleikann. Lost Records: Bloom & Rage nýtir sér nostalgíu 90’s tímabilsins á frábæran hátt, frá tónlist og tísku til gömlu tækninnar, og nær einstakri stemningu sem minnir á klassískar unglingamyndir frá sama tíma. Fyrir aðdáendur Life is Strange er þetta kærkomin viðbót við safnið.
Lost Records: Bloom & Rage leggur mikla áherslu á samskipti og vinasamband fjórmenninganna. Leikurinn lætur mann kanna Velvet Cove og sökkva sér í daglegt líf Swann og vinkvenna hennar þar sem samband þeirra þróast í gegnum raunverulegar samræður og smáatriði sem lifna við með áhættusamri kvikmyndagerð hennar.
Persónurnar og samtölin
Meginstyrkur Lost Records liggur í persónusköpun og samskiptum. Swann er ekki bara „leikstjórinn“ í eigin lífi, heldur er hún fullkominn leiðarvísir inn í heim leikjarins. Hún er félagslega klaufaleg, en hefur ástríðu fyrir kvikmyndagerð, og það skín í gegn í bæði hegðun hennar og samræðum.
Hinar þrjár vinkonurnar eru jafn sterkar persónur, hver með sína eigin sérvisku, drauma og óöryggi. Samtal þeirra er raunsætt, fyndið og stundum sárt – alveg eins og í alvöru vinahópi. Leikurinn fangar bæði gleði og erfiðleika unglingsáranna á sjarmerandi hátt. Það er augljóst að leikurinn leggur meiri áherslu á persónusköpun en atburðarás, líkt og í sumum verkum Stephen King, þar sem einstaklingarnir sjálfir eru kjarni sögunnar.
Eitt af því sem gerir samskipti í leiknum einstök er samtalakerfið, sem gefur spilurum ákveðið frelsi í því hvernig þeir nálgast samræður. Stundum þarf að litast um og kanna umhverfið til að opna ný svör í samræðum, sem gerir leikmanninum kleift að hafa áhrif á hvernig samtölin þróast. Í sumum tilfellum er líka hægt að sleppa því að svara, sem getur haft áhrif á hvernig tengslin milli Swann og vinkvenna hennar þróast. Þessi nálgun gefur leiknum dýpt og gerir samskipti eðlilegri og óútreiknanlegri.
Tónlist og umhverfi
Umhverfishönnun leikjarins er einstaklega vönduð og gegnsýrð af nostalgíu tíunda áratugarins. Smábærinn Velvet Cove er stútfullur af smáatriðum sem vekja upp minningar um tímabilið: tölvugæludýr, tröll, VHS-spólur, túbusjónvörp og plakatklæddir veggir. Þessi smáatriði gefa leiknum trúverðuga tilfinningu fyrir þeim tíma sem hann á sér stað í og gera hann heillandi fyrir þá sem upplifðu 90’s tímabilið af eigin raun.
Tónlistin spilar líka stórt hlutverk í að skapa rétta stemningu. Hún samanstendur af lágstemmdum gítarlögum og indie-ballöðum sem minna á MTV’s Alternative Nation frá þessum tíma. Vídjóleigur og leiguspólur eru líka stór hluti af heiminum, sem bætir við þá nostalgíu sem leikurinn nýtir sér af mikilli snilld. Það er augljóst að Don’t Nod hafa lagt mikið í það að tryggja að leikurinn líti ekki bara út eins og hann gerist á tíunda áratugnum – heldur hljómi líka eins og hann sé hluti af honum.
Spilun og gangverk
Í hefðbundnum Don’t Nod-stíl er leikurinn hægur og byggir á ákvörðunum í samskiptum sem hafa áhrif á hvernig samband vinkvennanna þróast. Engin stórkostleg leyndarmál leysast á augabragði en samtöl, könnun og upptökur gegna lykilhlutverki í spiluninni. Fyrir þá sem elska Life is Strange eða Tell Me Why, er þessi spilunarstíll kunnuglegur, leikurinn færir þig inn í líf persónanna frekar en að kasta þér í hraðskreiða atburðarás.
VHS-upptökugræjan er eitt af sérkennum leiksins og stór hluti af upplifuninni. Spilarinn skiptir reglulega yfir í hana til að taka upp myndbönd af ýmsum hlutum í umhverfinu, hvort sem það eru tilviljanakennd augnablik, sérstakir staðir eða dýralíf. Þetta safnmyndbandakerfi bætir ekki bara við nostalgíuna heldur hvetur leikmenn til að skoða heiminn af meiri gaumgæfni. Að safna upptökum af veggjakroti, fuglum og öðrum smáatriðum í umhverfinu veitir leiknum aukna dýpt og eykur tilfinninguna fyrir því að vera að festa ákveðin augnablik í tíma, alveg eins og VHS-spólurnar sjálfar voru notaðar á tíunda áratugnum til að varðveita minningar.
Þar sem sagan þróast hægt og byggist á smám saman afhjúpun minninga og tengsla, getur spilunin reynst þolinmóðari spilurum best. Þeir sem sækjast eftir hraðri framvindu gætu fundið fyrir óþolinmæði, en fyrir þá sem njóta þess að taka sér tíma, kanna, taka upp augnablik og týna sér í dýpri samskiptum er Lost Records einstök upplifun sem lifir lengi í huganum.
Þó að leikurinn fylgi Life is Strange formúlunni, þá hefur Lost Records sinn eigin karakter. Þar sem Life is Strange einbeitti sér að einstaklingum og stórum siðferðilegum ákvörðunum, þá er Lost Records meira um hópsál og vináttu – hvernig minningar eru mótaðar saman og hvernig þær skilja eftir sig spor.
Veikleikar og gallar
Stærsti veikleikinn fyrir suma gæti verið hægur spilunartaktur. Leikurinn er þolinmóður í frásögn sinni og gefur sér góðan tíma til að byggja upp karakterana og tengsl þeirra. Þó að þetta sé stór styrkleiki fyrir þá sem elska persónudrifna leiki, gætu aðrir fundið fyrir óþolinmæði þar sem stórir atburðir eða dramatískir vendipunktar láta bíða eftir sér. Fyrir þá sem eru vanir spennuþrungnum leikjum eða vilja skýrari og hraðari framvindu gæti þessi leikur tekið tíma að heilla.
Annað sem gæti truflað suma er takmarkað samspil við umhverfið. Þrátt fyrir að Velvet Cove sé fallega hannaður heimur og stútfullur af nostalgískum smáatriðum, eru mörg þeirra aðeins þar til að setja stemningu frekar en að hafa virkni í sjálfri spiluninni. Það er lítið um raunverulegar þrautalausnir eða djúpan könnunarhluta utan þess að safna VHS-upptökum og tala við persónur, sem gæti látið sumum finnast spilunin of einföld eða jafnvel endurtekningarsöm með tímanum.
Tæknileg atriði eru þar sem leikurinn á helst erfitt uppdráttar. Grafíkin, þó falleg og listræn, getur verið sein að hlaða inn, sérstaklega í stærri senum. Stundum tekur umhverfið augnablik að rendera almennilega, og á köflum getur verið truflandi að sjá smáatriði eins og skugga eða áferð „poppa inn“ eftir nokkrar sekúndur. Þó þetta sé ekki leikbrjótandi galli, getur það dregið aðeins úr innlifuninni í leikinn og látið hann finnast minna slípaður en hann hefði getað verið.
Að lokum skilur sagan spilendur eftir í óvissu og eftirvæntingu fyrir næsta hluta, sem getur verið pirrandi fyrir þá sem vilja fullbúna sögu í einum rykk. Seinni hluti, Lost Records: Bloom & Rage – Part 2 er áætlaður til útgáfu 15. apríl 2025 og verður ókeypis niðurhal fyrir þá sem keyptu fyrsta hlutann.
Þrátt fyrir þessa veikleika, þá stendur leikurinn vel sem frábær persónudrifin upplifun með einstökum nostalgíuþrungnum sögustíl. Fyrir þá sem kunna að meta hæga, tilfinningahlaðna leiki sem leggja áherslu á vináttu og fortíð, munu þessir gallar ekki vera meira en smávægilegir skuggar á heildarmyndinni.
Tilhlökkun fyrir hluta 2
Lost Records: Bloom & Rage – Part 2 er áætlaður til útgáfu 15. apríl 2025 og verður ókeypis niðurhal fyrir þá sem keyptu fyrsta hlutann.
Leikurinn skilur okkur eftir með margar spurningar – bæði um vinkonurnar og yfirnáttúrulega þætti sögunnar. Eins og góð saga frá Don’t Nod, þá virðist allt saklaust í fyrstu en undir niðri kraumar eitthvað stærra. Spennan fyrir Part 2 er mikil og ef hann heldur áfram á sömu braut, gæti Lost Records: Bloom & Rage orðið enn ein frábær saga í safni Don’t Nod.
Lost Records: Bloom & Rage – Part 1 er yndislegt ferðalag aftur til tíunda áratugarins með sterkar persónur og frábæra nostalgíu. Hann er hægur í uppbyggingu en skilar raunverulegum og tilfinningalega djúpri sögu sem mun hitta beint í hjarta þeirra sem lifðu 90’s tímabilið – eða þeirra sem sakna Life is Strange stemmingarinnar.
Ertu tilbúin(n) fyrir aðra spólu?
Þú hefur kannski áhuga á þessu...
Spilum saman í skammdeginu: Nokkrir góðir sófasamvinnuleikir →
Echoes of Wisdom – Zelda er við stjórnvölinn →
Cult of the Lamb – Krúttlegt kaos sem þú munt elska →
