Greinar

Birt þann 31. mars, 2015 | Höfundur: Nörd Norðursins

0

Fyrstu hughrif: Bloodborne (PS4)

Núna er undirritaður búinn að spila Bloodborne í um 10 tíma og því ekki úr vegi að hræra saman nokkrum orðum eins og hughrif. Hugur minn er sannarlega hrifinn enda ekki við öðru að búast af gömlum Dark Souls spilara, en það þýðir ekki að það sé ekki hægt að finna eitthvað til að tuða yfir.

Það fyrsta sem ég þurfti að gera var að gleyma öllu sem ég hafði lært af öðrum leikjum sem er það sama og gildir um DS leikina (héreftir nota ég DS sem samnefnara fyrir Demon’s Souls og Dark Souls 1 og 2). Sem dæmi  um þetta þá byrjaði ég upp á nýtt eftir 3-4 tíma sem maður myndi aldrei gera í öðrum leikjum. Þetta þýðir ekki að þessir 3-4 tímar hafi farið í súginn heldur er þetta tíminn sem það tekur að venjast vopnunum, kynnast upphafsstöðunum og hvernig óvinirnir haga sér. Framför kemur seinna þegar maður er komin með undirstöðuatriðin á hreint.

Málið er að Bloodborne, eins og DS, eru tvær leikjaupplifanir. Fyrst þá ertu að sjá allt í fyrsta sinn; þú ert varkár og titrar eins og lauf í vindi þegar þú reynir að líta fyrir næsta horn, hvað þá þegar þú ert fyrirvaralaus kominn í „boss“ bardaga. Seinni leikjaupplifunin er þegar þú þekkir svæðin og hleypur í gegn, þá eru óvinirnir ekki eins hræðilegir (en þeir geta samt drepið þig, jafnvel á fyrstu svæðunum, ef þú ert ekki varkár). Þessar tvær leikjaupplifanir geta átt sér á sama borði þ.e.a.s. áður en þú heldur áfram í sögunni því að til að geta sigrað „boss“ svæðisins þarftu að hlaupa framhjá minni háttar óvinum aftur og aftur og aftur.

Þá komum við að einu sem er að stuða mig, alla vega í byrjun leiksins. Það virðist vera meira „farming“ í Bloodborne en í fyrri leikjum.

Þá komum við að einu sem er að stuða mig, alla vega í byrjun leiksins. Það virðist vera meira „farming“ í Bloodborne en í fyrri leikjum. Réttara sagt þá er „farming“ eða það að þurfa safna sömu hlutum með því að drepa óvini að sýna sig mun fyrr í þessum leik en hinum. Ástæðan er að lækningarflöskur (blood vials) er ekki endalausar eins og í fyrri leikjum, heldur klárast þær fljótt. Þetta þýðir að í erfiðum „boss“ bardaga er hægt að nota ansi mörg svona stykki. Þá þarf maður annað hvort að drepa óvini fyrir „Blood echoes“ sem er gjaldmiðill Bloodborne, eða leita uppi ákveðna óvini sem gefa þessi blóðhylki. Þetta þarf maður líka að gera fyrir byssuskot og molotov-flöskur (sem hjálpa mikið til í byrjun leiks).

Annað slæmt er hleðslutíminn, ef maður fer á milli svæða, þá tekur það yfir hálfa mínútu sem virkar eins og heil eilífð fyrir nútímaleik.

Bloodborne_03

Þá er það neikvæða fyrir þessi fyrstu hughrif búið því að leikurinn er alger snilld! Hann virðist taka það besta úr öllum leikjunum, þ.m.t. Demon’s Souls eins og sést á bækistöðvunum. Það er búið að taka út hluti eins og það að rúlla sér hægar þegar maður er í of þungum klæðum og merkilegt nokk að þó að það séu byssur núna í leiknum þá er búið að fjarlægja langskotsvopn. Byssurnar eru nefnilega ætlaðar til þess að skjóta af stuttu færi til að lama andstæðinginn eitt augnablik þannig að þú getir notað öxina, hamarinn eða sverðið sem þú ert með. Þær meiða semsagt ekki mikið en taktískt séð þá þjóna þær miklum tilgangi.

Borðin eru hreint yndislega hönnuð og laga það sem var ein helsta gagnrýnin á Dark Souls 2 sem kom mjög illa út í samanburði við Dark Souls 1. Umhverfið flæðir allt saman, þú getur séð í fjarska staði sem þú kemst á seinna.

Borðin eru hreint yndislega hönnuð og laga það sem var ein helsta gagnrýnin á Dark Souls 2 sem kom mjög illa út í samanburði við Dark Souls 1. Umhverfið flæðir allt saman, þú getur séð í fjarska staði sem þú kemst á seinna. Sérstakir lampar þjóna sama tilgangi og bálkestir Dark Souls leikjanna þar sem þú ferðast til bækistöðvanna og þaðan á annan stað í heiminum (sem gerir hleðslutíma einstaklega óþægilegan því miður).

Bloodborne_01

Sagan er eins og alltaf algerlega óljós og þú verður að púsla henni saman út frá litlum vísbendingum ef þú skoðar hluti og í samræðum við íbúa þorpsins (sem flestir fela sig bak við lokaðar dyr í byrjun).

Núna hef ég sigrað þrjá „bossa“ (hehe bossa) en einn af þeim var í dýflissu (dungeon) sem ég hafði sjálfur skapað sem er nýjung í Bloodborne (Chalice dungeons). Ég veit af tveimur öðrum sem ég þarf að undirbúa mig betur fyrir en ólíkt fyrri leikjum þá veit ég núna af þremur leiðum sem ég get kannað nánar þannig að Bloodborne virðist vera opnari.

Niðurstaða hughrifa: Ég elska Bloodborne þrátt fyrir minni háttar vandamál.

 

Höfundur er Steinar Logi Sigurðsson,
fastur penni á Nörd Norðursins.

Deila efni

Tögg: , ,


Upplýsingar um höfund:

Birt af ritstjórn



Comments are closed.

Efst upp ↑